Δευτέρα 7 Απριλίου 2008

Προς εισαγγελέα εφετών Κ.Πούλη, Γ. Πετρόπουλος, Κορυδαλλός, 1992

Δεν έχω καμία αμφιβολία πως δεν πρόκειται να με βγάλεις από τη φυλακή, άμα πρώτα όχι απλά με ξεφτιλίσεις αλλά με καταξεφτιλίσεις, και χωρίς κανένα ίχνος ντροπής δεν φτύσεις στο βαθύτερο της καρδιάς μου σημείο. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί όλος αυτός ο χυδαίος χλευασμός που το τελευταίο διάστημα μου έκανες; Δεν είναι μόνο ότι μετά από τόσες πλαστές αναβολές για την υπόθεση της Κέρκυρας μου έδωσες του νούμερο 18 για να την κρατήσεις πάλι, δεν είναι ότι μεκράτησες επί τρεις ολόκληρες μέρες σε κείνο το φοβερό υπόγειο, που μέσα στην καρδιά της Αθήνας έχεις φτιάξει, και που δεν αντέχει να ζήσει ούτε μια ώρα το χειρότερο ζώο, μέσα σ' αυτό το ανήλιαγο, το υγρό, το παγερό, το σκοτεινό, το χωρίς αέρα και φως υπόγειο, που με μιά σου σκίζει την καρδιά, αλλά ακόμα και μέσα σ' αυτό δεν επέτρεψες να με επισκεφτούν ακόμα και τα πιο αγαπημένα μου πρόσωπα, αυτά που μέσα στην εικοσάχρονη πορεία τόσο ω μα τόσο πολύ για μένα έχουν πονέσει, κι όμως δεν τους άφησες ούτε καν να πλησιάσουν σε κείνο το σιδερόφραχτο κλουβί, έφτασες μάλιστα στο σημείο να τραβήξεις βίαια και τη συνήγορό μου, και να τη βγάλεις κι αυτή έξω από το κακούργικο εκείνο υπόγειο, που δυστυχώς για την κοινωνία μας έχει πάρει το θλιβερό όνομα του φιλόσοφου Σωκράτη. Μα δεν έφτασες ως εδώ, αλλά κάθε φορά που με γυρνούσες στη φυλακή, σε τέλεια φυσική εξάντληση μετά από κείνο το φοβερό κλέισιμο του κάτεργου του υπογείου, εσύ όχι απλά με ξεβράκωνες αλλά την τελευταία φορά ήθελες να σκύψω για να ολοκληρώσεις τον καταξεφτελισμό εις βάρος μου... Αυτή είναι λοιπόν η ηθική σου, να με πετάς στα υπόγεια σαν το χειρότερο σκυλί και μετά να απαιτείς να σου ανοίξω και τον κώλο μου... και μετά βγαίνεις από πάνω και φωνάζεις πως ο νόμος της έφεσης είναι αντισυνταγματικός... ΟΧΙ εισαγγελέα εφετών, ο νόμος της έφεσης δεν είναι αντισυνταγματικός αλλά αντισυνταγματική είναι η αδικία που μερικά της μόνο τρίμματα παραπάνω σου ενέφερα. Και αντισυνταγματική είναι η απομόνωση της Πάτρας, τα πειθαρχεία και οι καθηλώσεις της Κέρκυρας και του ψυχιατρείου, ακόμα αντισυνταγματικά είναι τα βασανιστήρια και οι δολοφονίες του κάτεργου της Λάρισας μαζί με όλων των κάτεργων. Όπως επίσης αντισυνταγματικοί και παράνομοι είναι όλες οι ταπεινώσεις και οι εξευτελισμοί που υφίσταμαι εκεί μέσα. Και ο πιο μεγάλος παράνομος είναι ο νόμος που με έχεις φυλακίσει και όχι ο νόμος της έφεσης αλλά οι νόμοι που εγκαθιδρύουν την βαρβαρότητα μιας δικτατορικής κοινωνίας, και αυτοί που εξακολουθούν να τους διατηρούν ακέραιους. Και κυρίως αντισυνταγματικό, ανήθικο και βάρβαρο είναι να με ξεβρακώνεις και να μου ανοίγεις τον κώλο.
Γ. Πετρόπουλος, 5 Νοέμβρη 1992

Ο Γ. Πετρόπουλος ισοβίτης από το 1969, 19 χρονώ τότε, τιμωρημένος από στρατοδικείο της χούντας για την εκτέλεση του πατριού του και "νταβατζή" της μάνας του (τον σκότωσε την ώρα που την χτυπούσε), συνειδητοποιήθηκε μέσα στην φυλακή μετά από την "όσμωση" με πολιτικοποιημένους φυλακισμένους, έγραψε μέσα στην φυλακή 2 βιβλία και διεκδίκησε την ελευθερία του με απεργία πείνας το 1995. Η επιστολή αυτή είναι απλώς ένα "δείγμα", μια από τις 12 που έστειλε "υπηρεσιακά" στον εισαγγελέα εφετών και αρμόδιο για την υπόθεσή του Κ. Πούλη. Υπηρεσιακά λέγοντας εννοούμε ότι οι επιστολές αυτές δεν γράφτηκαν για να δημοσιοποιηθούν και δεν δημοσιοποιήθηκαν ποτέ. Ήταν επιστολές προσωπικές. Το γεγονός αυτό τις κάνει σημαντικές για να κατανοήσουμε όχι μόνο πόσο αυθεντικά είναι αυτά που περιγράφει στα βιβλία του αλλά και πόσο δυνατός ήταν ο ίδιος ο πόθος για την ελευθερία και την αξιοπρέπειά του. Αυτή η στάση, όμως, είναι που πρέπει να μαθαίνεται, να δημοσιοποιείται. Αυτός ο εξανθρωπισμός είναι που πρέπει να μαθαίνεται, να δημοσιοποιείται.
Γιατί από μαθήματα εξανδραποδισμού έχουμε μπουχτίσει!

Δεν υπάρχουν σχόλια: