Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Η Χριστίνα και η Αφροδίτη

Μετά ένα χρόνο από μια ανάρτηση μου με τίτλο: "παραιτήσου λοιπόν..." μόλις προχτές προστέθηκε ένα σχόλιο:

"έπεσα τυχαία σ' αυτή την παλιά σου ανάρτηση και σκέφτηκα να σου πω ότι ένα χρόνο μετά παραιτήθηκα όντως. δεν νομίζω ότι η παραίτησή μου λύνει κανένα πρόβλημα, δεν είναι τίποτα σημαντικό για να επηρεάσει τα σημαντικά που με οδήγησαν σ' αυτή την απόφαση αλλά, τουλάχιστον σε προσωπικό επίπεδο, δίνει μια κάποια λύση στην ανάγκη μου να μην ευτελίσω αυτό που για χρόνια υπήρξε πάρα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. όσο για τη νεαρή ρομά που, άθελά της, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη λήψη αυτής της απόφασης, είναι και πάλι στη φυλακή και φρόντισαν οι διαχειριστές να μείνει εκεί για αρκετά χρόνια, αν δεν "δραπετεύσει" φυσικά με τον τρόπο που ξέρει καλά, κομματιάζοντας χρόνια τώρα το κορμί της.
κλείνουν κεφάλαια, ανοίγουν κεφάλαια, θα δείξει... "

Η παραίτηση της Αφροδίτης κλείνει κεφάλαια (από τα οποία κάποιοι λείπουμε συνειδητά) κι ανοίγει κεφάλαια (στα οποία σίγουρα θα συναντηθούμε). Η δική μου ανωνυμία στο διαδίκτυο δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρξει ολόψυχη φυσική επώνυμη παρουσία δίπλα στην Χριστίνα μαζί με άλλους... Γιατί δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα έχουν άλλο "κεφάλαιο να ανοίξουν" στη ζωή τους... Επειδή έτσι θέλουν οι όποιοι θεσμικοί διώκτες ή "διαχειριστές"...

Δεν υπάρχουν σχόλια: