Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007

μια γλυκιά θνησιγένεια

Βότσαλο ζωγραφισμένο με κάρβουνο και φύλλο πεύκου ριγμένο κάπου στην παραλία της Ερίστου στην Τήλο. Μια μορφή με απροσδιόριστο βλέμμα, γλυκιές ερμηνείες απαλά χαραγμένες στην πέτρα. Μέχρι την πρώτη βροχή που θα την σβήσει για πάντα. Και η φωτογραφική μηχανή παγώνει αυτή την σύντομη θνητότητα για να την περάσει στην αιωνιότητα των δικών μας δευτερολέπτων.

Δεν υπάρχουν σχόλια: