Ανεβαίνοντας το μονοπάτι για την αρχαία Χώρα της Ανάφης συναντάς διάσπαρτα εδώ κι εκεί αγάλματα ακέφαλα όπως αυτό της φωτογραφίας. Πρόκειται για αρχαϊκά αγάλματα (γύρω στο 700πΧ) που κοσμούσαν το περιστύλιο ενός ναού στη Χώρα, στην Παλιά Χώρα, την εγκαταλελειμμένη Χώρα εκεί στην ανεμοδαρμένη κορυφή του νησιού, τη σκυλεμένη Χώρα. Κάποιοι καλοθελητές των παλιών καιρών σκέφτηκαν να ρημάξουν το τοπίο αρπάζοντας τα αγάλματα και να τα πουλήσουν. Τα φόρτωσαν σε γαϊδουράκια και ξεκίνησαν να κατηφορίζουν προς το λιμάνι του νησιού. Λίγο πιο κάτω, όμως, τα έρμα τα ζώα λύγισαν κάτω από το βάρος του μαρμάρου των αγαλμάτων. Τότε οι καλοθελητάδες σκέφτηκαν να τα αποκεφαλίσουν, να πάρουν μόνο τα κεφάλια από τα αγάλματα και να τα πουλήσουν. Συνακόλουθα, ξεφορτώθηκαν τα ακέφαλα πια αγάλματα πετώντας τα δεξιά κι αριστερά στο μονοπάτι. Εκεί όπου τα συναντάς ακόμη και σήμερα πεταμένα.Μακριά από αρχαιολατρίες κι άλλα ευτράπελα, πρέπει να αφουγκράζεσαι τα κατοικημένα και τα ακατοίκητα αυτού του κόσμου. Όλα τα χαλάσματα -οριζόντια και κάθετα στο χρόνο- έχουν ζωή, αποτυπώματα, ίχνη, σημάδια, γλώσσα. Τα ακέφαλα αυτά αγάλματα είναι σύμβολα. Αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας σ' αυτά. Αντικρίζοντάς τα, χαϊδεύουμε με το χέρι μας το δικό μας λαιμό και αναγνωρίζουμε μια εκδοχή του δικού μας μέλλοντος. Σε έναν κόσμο όπου το χρήμα είναι αρετή.
Όταν στέκεσαι απέναντι σε αυτά τα αγάλματα συγκινείσαι. "Ιδιο"τελώς.
Και τα αιώνια δευτερόλεπτα ταξιδεύουν μαζί με τις απούσες κεφαλές.
3 σχόλια:
ολα τα αγαλματα που το κεφαλι,τα χερια, τα ποδια η΄οποιο αλλο μελος ξεχωριζε εχουν βρεθει ακρωτηριασμενα.Ηθικο διδαγμα:ετσι οπως ειναι ο κοσμος, να μην κουνιομαστε γιατι ο,τι μας ξεχωριζει απο μαζα, κοβεται. Ερωτηση: πως γινονται αιωνια τα δευτερολεπτα;
Δεν είναι όλα τα αγάλματα ακρωτηριασμένα. Με το ηθικό δίδαγμα συμφωνώ αν υποθέσουμε ότι είναι ειρωνικό (ότι δηλαδή στην ουσία επιδιώκει το αντίθετο από αυτό που διατυπώνει). Αυτό το ιστολόγιο φτιάχτηκε για να μπορέσει να δώσει νοήματα στο οξύμωρο της φράσης, γιατί έχω την εντύπωση ότι είναι φορές που όλοι έχουμε αισθανθεί αιώνια τα δευτερόλεπτα. Εξάλλου "ο χρόνος είναι σχετικός" κι αυτό το γράφει κάπου αλλού ο ίδιος ο νονός αυτού του ιστολογίου, ο Νίκος Καρούζος.
"ο χρόνος ειναι γενικός" αγαπητέ/η..
άλλωστε η διαστολή-συστολή του χρόνου που προσφέρεται σε επι-θετικές στιγμές (με την έννοια ότι κατέχουν την δύναμη να σου αλλάξουν την ζωή έστω και προσωρινά, έστω και για δευτερόλεπτα)σε υποβάλει σε μια κινηματογραφική αισθηση της ζωής που ίσως είναι η μαγεία της ίσως μόνο ένας ρομαντισμός. Το πρόβλημα με τον ρομαντισμό είναι πως ήταν πάντα πολύ δειλός για να αλλάξει τα πράγματα και πολύ ικανος για να πεθάνει. Εγώ όμως θέλω να ζήσω... εδώ... με την αιώνια συστολή διαστολή να μπαίνει μέσα μου και να μου ανακατώνει τα σωθικά έως την γέννα.
κάπου θα συναντηθούμε..
Δημοσίευση σχολίου