Τετάρτη 16 Απριλίου 2008

Μπατούστα εικοστεσσάρων και Φελισιτά είκοσι

Ανίκανη να αντιμετωπίσει το διογκωμένο κύμα δυσαρέσκειας και διαμαρτυρίας , καθώς και την αυξανόμενη τάση αυτοοργάνωσης των κατοίκων της Οαχάκα, η κυβέρνηση επιστράτευσε τους δολοφόνους της για να κάνει να σωπάσουν οι φωνές της ελευθερίας.

Στις 7 Απρίλη δολοφονήθηκαν 2 Μεξικάνες αγωνίστριες που εργάζονταν στον κοινοτικό ραδιοφωνικό σταθμό « Η φωνή που σπάει την σιωπή».

Η Μπατούστα Μερίνο 24 ετών και η Φελισιτά Μαρτίνες 20 ετών δολοφονήθηκαν σε ενέδρα που τους έστησαν παρακρατικοί στον δρόμο τους προς την Οαχάκα. Οι δύο συντρόφισσες συμμετείχαν στην οργάνωση και εξάπλωση ενός δικτύου κοινοτικών ραδιοφώνων και ενίσχυαν την ενδοιθαγενική επικοινωνία μέσω ίντερνετ και διαφόρων βίντεο. Στην ενέδρα τραυματίστηκαν βαριά άλλοι δυο σύντροφοι καθώς και το 6χρονο παιδί τους.

Το αίμα συνεχίζει να χύνεται, οι συνειδήσεις αιμορραγούν, μια πληροφορία ανάμεσα στις άλλες, τα δύο συντροφάκια, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, μια πληροφορία ανάμεσα στις άλλες, αθροίζουμε νεκρή ευαισθησία, κυκλωνόμαστε από παχύδερμες προσδοκίες παστωμένες με κρέμες από τον Hondo, βλέμματα λουστραρισμένα με ΙΚΕΑ, μια πληροφορία ανάμεσα στις άλλες, αδρεναλίνη και τίποτε δεν θα μείνει, μπουκωμένες αρτηρίες, προζακωμένα χαμόγελα, μια πληροφορία ανάμεσα στις άλλες, ας μου μιλούσατε ρε Μπατούστα και τίποτε άλλο, ας με βομβαρδίζατε με τα ισπανικά σας ρε Φελισιτά κι ας μην καταλάβαινα τίποτε, ας διαλύαμε με τις φωνές μας αυτό το πνιγμένο απόγευμα κι ας βαδίζαμε μαζί στο ξόδι χωρίς σφαίρες, χωρίς κρότους, χωρίς θρήνους, πάνω σε ένα δάκρυ, ένα δάκρυ ανάμεσα στα άλλα..

Δεν υπάρχουν σχόλια: