Πέμπτη 17 Απριλίου 2008

Ένας "τυχαίος θάνατος" και ένα "Θεωρούν..."

Τρεις Ελληνες εργάτες έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας στην πόλη Σεν Ναζέρ στις ακτές του Ατλαντικού, διεκδικώντας την καταβολή καθυστερημένων ημερομισθίων από τον εργοδότη τους. Ο Μπόρις Αθανασιάδης, βαφέας 45 ετών, ο Λεωνίδας Θεοχάρης, 38 ετών και ο Νίκος Ασλαμαζίδης, 35 ετών, που κατάγονται από τη Θράκη, εργάζονταν από το περασμένο φθινόπωρο ως ελαιοχρωματιστές στα ναυπηγεία Aker του Σεν Ναζέρ. Θεωρούν ότι έχουν πέσει θύματα της Elbe, γερμανικής εταιρείας-υπεργολάβου των ναυπηγείων, που καθυστερεί την καταβολή των ημερομισθίων τους. Στο αίτημά τους για πληρωμή των οφειλομένων ποσών έλαβαν στις 10 Φεβρουαρίου σαν απάντηση προφορική απόλυση που επιβεβαιώθηκε και εγγράφως στις 17 Μαρτίου.

Στις 14 Μαρτίου οι τρεις άνδρες κατασκήνωσαν στο δημαρχείο του Σεν Ναζέρ, αποφασισμένοι να μην εγκαταλείψουν τον αγώνα μέχρι τη δικαίωσή τους. Ζητούν να τους καταβληθούν δεδουλευμένοι μισθοί 8.000 ευρώ στον καθένα. Μετά από εργασία 56 ωρών την εβδομάδα για βαφή του πλοίου, απολύθηκαν από τον εργοδότη τους που ισχυρίζεται ότι τους χρωστάει μόνο 2.600 ευρώ και ότι θα τους τα στείλει στην Ελλάδα. «Δεν μπορούμε να δεχτούμε αυτή την αδικία», τονίζουν.

Οι Ελληνες εργάτες έχουν μεταφερθεί σε αθλητικές εγκαταστάσεις που τους παραχώρησε ο δήμος. Πλαισιώνονται από εκδηλώσεις συμπαράστασης των κατοίκων, από αριστερές οργανώσεις και συνδικάτα. Στις διαπραγματεύσεις της εταιρείας με τους απεργούς συμβάλλουν και εκπρόσωποι των ελληνικών προξενικών αρχών στη Γαλλία.

Η εφημερίδα «Λιμπερασιόν», σε άρθρο της με τον τίτλο «Η εξέγερση των εργατών της θάλασσας», περιγράφει τις συνθήκες εκμετάλλευσης ξένων εργατών σε ναυπηγεία. Τα στοιχεία της εφημερίδας δείχνουν ότι η ενοικίαση εργατών συνιστά ένα σύγχρονο δουλεμπόριο κι ότι η προσφυγή των εργαζομένων στη Δικαιοσύνη -ιδίως όταν πρόκειται για περιπτώσεις πολυεθνικών εταιρειών- καθιστά μακρόχρονη και αβέβαιη την έκβαση. Η κατάσταση διαιωνίζεται παρά τις εκάστοτε σκληρές κινητοποιήσεις εργατών για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.

Ελευθεροτυπία, 31/03/2008


Ο ένας από τους τρεις απεργούς αμμοβολιστές, ο Νικόλας Ασλαμαζίδης, 35 χρονών, πέθανε στο κρεβάτι του σε χωριό κοντά στην Ξάνθη το βράδυ της Κυριακής προς Δευτέρα. Η 19ήμερη απεργία πείνας στέφθηκε με επιτυχία, ήταν μάθημα αγώνα αλλά και αξιοπρέπειας ενάντια στην γενικευμένη μοιρολατρία και την ανοχή προς τις αυθαιρεσίες των αφεντικών, εισέπραξε αμέριστη αλληλεγγύη, πήρε στο χέρι 7.200 ευρώ από την εταιρία και τα εισιτήρια επιστροφής, αλλά απέβη θανάσιμη για τον ίδιο. Η Δημοκρατία συμπυκνώνει το πνεύμα της σ' αυτό το "θεωρούν ότι έχουν πέσει θύματα"... της πρώτης παραγράφου της παραπάνω φυλλάδας...Το προσέξατε; "Θεωρούν"...Χωρίς αιδώ!
Εμείς; Ένα μούδιασμα...

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μία ακόμα δολοφονία των αφεντικώνπάνω σε εργαζόμενο, Το είδα και εγώ χθές το πρωί στη δουλειά και ένιωσα μεγάλη οργή αλλά ταυτόχρονα αδυναμία. Πρέπει να καταφέρουμε να εξαφανίσουμε το δεύτερο συναίσθημα κρατώντας και εκφράζοντας το πρώτο. Θέλει όμως οργάνωση και καθημερινό αγώνα κάτι τέτοιο.

Ανώνυμος είπε...

STIA 15-9-2011 OLOI H ALEIDIA STH GALLIA,,,