Ο Πιέρ Πάολο στα χέρια των φασιστών

"Ο Πιέρ Πάολο στα χέρια του αγγέλου" τιτλοφορείται το έμμεσα "αυτοβιογραφικό" βιβλίο του φίλου τού Παζολίνι Ντομινίκ Φερνάντες που από την δεκαετία του 80 με είχε σημαδέψει. Ο Παζολίνι είχε μοιραστεί πολλές εμπειρίες, σκέψεις και εκτιμήσεις του με τον Ντομινίκ κι αυτός μετά το θάνατο του φίλου του τα έγραψε σε πρώτο πρόσωπο: σα να ήταν ο Παζολίνι. Οι σελίδες του τέλους του Παζολίνι, ο τρόπος που διαισθάνθηκε το θάνατό του και η αποτύπωσή του σε πίνακα του Καραβάτζιο με "συντρόφευε" στους εφιάλτες μου. Σήμερα ένα δημοσίευμα ήρθε να κάνει τους εφιάλτες μου χειρότερους. Τελικά, ο σωστός τίτλος είναι: "Ο Πιέρ Πάολο στα χέρια των φασιστών".

Το δημοσίευμα:

"Ο Πιερ Πάολο Παζολίνι βρέθηκε νεκρός τα ξημερώματα της 2ας Νοεμβρίου του 1975 στην παραλία της Όστια, έξω από τη Ρώμη. Το πτώμα έφερε σημάδια άγριας κακοποίησης: σχεδόν αποκομμένα αυτιά, σπασμένες οδοντοστοιχίες, συνθλιμμένα οστά θώρακα από το επανειλημμένο πέρασμα οχήματος από πάνω του. Για τον άγριο φόνο ομολόγησε και καταδικάστηκε ως ένοχος, σε φυλάκιση 9 ετών και 7 μηνών, ένας εκπορνευόμενος 17χρονος, ο Πίνο Πελόζι. Ο Παζολίνι ενταφιάστηκε στο αγαπημένο του χωριό, Φριούλι.

Η αγριότητα ωστόσο της δολοφονίας είχε εξαρχής δημιουργήσει υποψίες ότι ο Πελόζι δεν ήταν ο μόνος δράστης του εγκλήματος. Πέρασαν 30 χρόνια ώσπου, το 2005, ο Πελόζι απέσυρε την ομολογία του, δηλώνοντας πως πλέον ήταν νεκροί όλοι όσοι απειλούσαν τον ίδιο και την οικογένειά του, κάτι που του επέτρεπε πλέον να πει την αλήθεια. Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε, αλλά και την έρευνα των Σικελών δημοσιογράφων Τζουζέππε Λο Μπιάνκο και Σάντρα Ρίτσα, η δολοφονία του Πιερ Πάολο Παζολίνι ήταν καθαρά πολιτικό, και όχι σεξουαλικό, έγκλημα.

Σύμφωνα με τους δημοσιογράφους, αιτία ήταν η γνώση του Παζολίνι για πρόσωπα της ιταλικής πολιτικής και τις διασυνδέσεις τους με τον κόσμο της Μαφίας. «Ξέρω τα ονόματα των υπευθύνων, όλων αυτών που χειραγωγούν τους νεοφασίστες, όλων αυτών των γνωστών αγνώστων που είναι υπεύθυνοι για τα πρόσφατα εγκλήματα» είχε δηλώσει ο Παζολίνι ένα χρόνο πριν από τη δολοφονία του. Το τελευταίο βιβλίο του, μάλιστα, με τίτλο «Πετρέλαιο» (στα ελληνικά κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Παρατηρητής» το 1993), με πρόφαση ιστορίες ερωτικών εμμονών προχώρησε σε αποκαλύψεις για τους εγκληματικούς πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους της περιόδου της Δεύτερης Δημοκρατίας στην Ιταλία.

«Τον εκτέλεσαν. Ήταν πέντε. Του φώναζαν «βρωμόπουστα», «σκατοκομμούνι» και τον χτυπούσαν βίαια. Εμένα με είχαν ακινητοποιήσει. Δεν άγγιξα καν τον Παζολίνι, αντίθετα προσπάθησα να τον υπερασπιστώ» δήλωσε ο 51 ετών σήμερα Πελόζι. Μεταξύ των πέντε εκτελεστών είχε αναγνωρίσει τους αδελφούς Μπορσελλίνο και δύο Σικελούς νεοφασίστες και ντίλερ. Η έρευνα σχετικά με τη δολοφονία Παζολίνι άρχισε εκ νέου μετά την αναίρεση του Πελόζι αλλά οι δικαστές αποφάσισαν ότι δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία για να συνεχιστεί."

και μαζί με τους εφιάλτες μου, η οργή μου μεγάλωσε...όχι γιατί επρόκειτο ποτέ για κάποιο φετίχ... μερικές αντιφάσεις του Παζολίνι ήταν απωθητικές... όπως και μερικές ταινίες αδιάφορες... αλλά να... ομοφυλόφιλος διαγραμμένος από το κομμουνιστικό κόμμα ιταλίας γιατί το δημοσιοποίησε... με το κόμμα να χαμογελάει επιβεβαιωμένο για το "παρηκμασμένο" του τέλος... και να που τα χαμόγελα δημιουργούν εκ των υστέρων μια νέα απωθητική μορφή φαιοκόκκινης συμμαχίας... ανανεώνοντας τον έμφυλο πόλεμο...